ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΛΟΓΩ ΩΤΙΤΙΔΑΣ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΣ

Γράφει ο Τάσος Μώκας, Λογοθεραπευτής

  Τα παιδιά μαθαίνουν τη γλώσσα και την ομιλία με το να ακούνε άλλους ανθρώπους να μιλούν, να μιμούνται και με το να αλληλεπιδρούν. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας (άρθρωσης).

 Εάν υπάρξει μια ακουστική απώλεια, το παιδί δεν επωφελείται επαρκώς από τις γλωσσικές εμπειρίες μάθησης με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν σημαντικές καθυστερήσεις, στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας. 
 Η εκκριτική ωτίτιδα παράδειγμα, χωρίς μόλυνση, είναι ένα ειδικό πρόβλημα, διότι τα συμπτώματα του πόνου και του πυρετού συνήθως λείπουν.

 Για αυτό μπορεί να περάσουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες χωρίς οι γονείς να αντιληφθούν την δυσκολία του παιδιού. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το παιδί μπορεί να χάνει ακουστικά μέρη του λόγου και της ομιλίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την φυσιολογική του ανάπτυξη.

 Πολλές φορές παρατηρούνται στα παιδιά δυσκολίες στην ομιλία (φωνολογικές δυσκολίες), λόγω αυτών των απωλειών, δηλαδή αντικαθιστούν ήχους, το <φ> με <θ> , <β> με <δ. κτλ. Αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά έχουν απώλεια στις συχνότητες, που ακούγονται, αυτοί οι ήχοι και αν φέρουμε παραδείγματα, θα δούμε ότι οι ήχοι που βρίσκονται στα 20 db, είναι πιο λεπτεπίλεπτοι,  στο πως θα τους ακούσουμε ( φ, θ, σ, ξ, τς, τζ, ψ). Έτσι καταλήγουμε πολλές φορές στο συμπέρασμα, ότι μπορεί πολλές δυσκολίες της ομιλίας να οφείλονται σε μια ωτίτιδα.